De ervaring leert dat posts over vakinhoudelijke onderwerpen op LinkedIn het slechtst worden gelezen. Waarom we die dan toch (af en toe) plaatsen? Nou, omdat ze enorm relevant zijn voor onze klanten!

Daarom vragen we de aandacht voor de Ontwerprichtlijn over de harmonisering van het insolventierecht binnen de EU-lidstaten, die op 7 december 2022 het licht zag vanuit de Europese Commissie. Deze richtlijn heeft potentieel grote gevolgen voor bestuurders en managers van rechtspersonen.

Een Richtlijn verplicht de lidstaten om hun wetgeving aan te passen, zodat wordt voldaan aan de eisen die de richtlijn stelt. In dit geval geeft de Richtlijn een set met minimumeisen waaraan straks de Nederlandse wet moet voldoen.

Een van de meest in het oog springende maatregelen is dat bestuurders van rechtspersonen voortaan persoonlijk aansprakelijk zullen zijn, indien zij niet binnen drie maanden nádat zij behoorden te weten dat hun onderneming niet langer solvent was, zelf zorgen voor de eigen aanvraag van het faillissement van de rechtspersoon. In Duitsland had men al een enigszins vergelijkbaar systeem, maar voor Nederland is dit echt nieuw.

Daarbij valt op dat het begrip ‘bestuurder’ (althans, ‘director’ in het juridisch-Engels van de Ontwerprichtlijn) volgens de Richtlijn zelf breed moet worden geïnterpreteerd. Daaronder vallen “all persons who are in charge of making or do in fact make or ought to make key decisions with respect to the management”. Dat is dus ruimer dan alleen de categorie van de formele bestuurders van de onderneming. Het is goed mogelijk dat dit ruimer uitgelegd moet worden dan de categorie van feitelijk bestuurders, zoals we die nu in het Nederlands recht hanteren. Ook personen binnen een managementteam zouden mogelijk hieronder kunnen vallen. Hoe ruim de grenzen precies getrokken moeten worden, blijft de vraag.

Ook andere vragen duiken op zoals: wanneer moet je als bestuurder weten dat je onderneming niet meer solvent is? Gaat dat over het kunnen betalen van alle openstaande verplichtingen per direct? Gaat dat over een negatief eigen vermogen? Gaat dat over een voorzienbaarheid van het faillissement of het ontbreken van voldoende toekomstperspectief en middelen op een wat langere termijn? Het zal ongetwijfeld afhangen van de omstandigheden van het geval, maar meer concrete handvatten zouden welkom zijn. 
 
De precieze impact van deze nieuwe regels voor bestuurders en management is nog lastig te overzien. En het gaat om een Ontwerprichtlijn. Vraag is of deze (ongewijzigd) de eindstreep haalt en zo ja, tot op welke hoogte dit leidt tot wijzigingen van het nationale recht.

Er is dus alle reden om de vinger aan de pols te houden. Iets wat wij van BRON Advocaten, als specialisten met liefde voor het vakgebied van faillissementen en herstructureringen, graag voor u doen.

Volgende week daarom ook een tweede update over deze Ontwerprichtlijn!